SENSİZLİĞİN GELİNİ OLDUM

Yazamıyorum seni satırlarıma, yetmiyor kelimeler. O kadar çok sensizim ki, tıpkı bir yapraksız papatya gibi. Tüm yapraklarımı yoldular. Kimse kalmadı, sende gittin. Bir ben kaldım diyemeyeceğim.Çünkü beni de aldın giderken. Senden yoksun, ruhumdan yoksun bir beden kaldı geriye. Sana ne kadar muhtaç olduğumu bile bile, gittin. Duymadın sesimi, duymak istemedin belkide . Şimdi sesim bile sensiz kaldı. Senden sonrası olmadı hiç. Olamadı ki... Çünkü sen bizi alıp götürdün uzaklara, kayboldular, yok oldular. Biz bittik, geriye ne sen ne de ben kaldık. Hayallerim vardı eskiden, onlarda sensiz kaldı. Şarkılar beni anlatıyor sevgilim. Dinledikçe bitiyorum, bitmenin ötesinde ölüyorum. Haram oldu gülmeler. Çektik bir kere ayrılık bayrağını...
Ben kara duvağımı giydim, gelin oldum... Sensizlik öptü alnımdan, rüzgar tuttu elimden. Sensizliğin helali oldum. SENSİZLİĞİN GELİNİ OLDUM. Sensizliğin oldum sevgilim sensiz oldum. Şimdi evimize gidiyorum. Karanlık duvarlarla örülü evimize...
Hoşça kal...