Sensizliğin tek mevsimi
Gecelerimde ayaz gizli bu aralar
Lambaların feri bir başka sönük
Yemekler tatsız, yıldızlar hissiz
Bulutlara el salladığım akşamlar...
Uykum paramparça ve kayıp
Kar taneleri içinde zamansız
Sol yanımda bir kış apansız
Sensizliğin tek mevsimini sayıp...
Oysa şimdi rüyaların
Tatlı uykusunda bir prenses
Benim depreşen kabuslarım
Senden kalan yalnız bir ses
Bir sen olduğun gibi
Bir sen ilk günkü gibi
Çiçekli bir bahar gibi
Yer bulacaksın daima
Kayıp bir diyarın uzağında
Kayıp bir takvim yaprağında
Unutulan bir kalbin kıyısında
Ebubekir Kuri