Sensizlik

Şimdi daha iyi anlıyorum...
Nefes almak değilmiş yaşamak,

Ölüme ramak kalmak gibi bir şeymiş,
Seni severken sensiz olmak.

Ve sensizliğin ardından odam sessizleşir ,
Ve annem derdiki sessizlik huzur verir.

O Sessizliğin verdiği huzur,
Değer mi sensizliğin verdiği hüzne ?

Ve o sessizliğin verdiği huzur ,
Siler mi ardından dökülen gözyaşları mı?

Ve yine o sessizliğin verdiği huzur
Kabul ettirir mi bana, bu aşkın elbet birgün biteceğine...?

Gelde cevapla tüm bu sorularımı,
Sana şiirler yazan bu biçareye.