SESSİZ VE YANIMDA

Kimi zaman gölge oldun sırtıma,
Güneş çekilince üşümedim ben.
Bir sözünle dağıldı fırtına,
Yüreğine sığındım, senden gelen.
Anne yarısıydın, suskun ama gerçekten.

Zaman aktı, yollar değişti belki,
Yüzlerde maskeler, gönüller yorgun.
Sen bir limandın, sarsılmayan dengi,
Dünya karmaşık, sen yine dingin.
Sesinle sakinleşti her boğuntu, her kin.

Bir tebessüm verdin, bin umut doğdu,
Yıkık duvarlara pencere açtın.
İçimi okudun, gözümden okudun,
Kimse bilmezken, sen hissettin.
Yaralarıma sessizce merhem oldun.

İçinden geçtiğim karanlık gecede,
Bir yıldız gibi parladın uzağımda.
Adını anmak bile yetti bazen,
Kalbimi tutan sıcak bir dua gibi.
Sen vardın, ben hiçbir zaman yalnız kalmadım.

Şimdi dönüp baktığımda her ana,
Senin izini görüyorum satır satır.
Bazen bir kahkahada, bazen bir susuşta,
En kıymetli hediyem oldun bana.
Sen sadece abla değil, hayatımın duasısın.