SESSİZCE DEĞER KATAN ÖĞRETMENİM

Aslı Öğretmenim, sizi düşündüğümde aklıma hep aynı şey gelir: insanın hayatına sessizce dokunan, ama etkisi yıllarca süren bir iyilik… Ben bazen kendi içimde kavga ederken, bazen ne yapacağımı bilemezken, siz farkında olmadan bana yön oldunuz. Bunun için hiçbir zaman övünmediniz, hiç “ben yaptım” demediniz. Ama ben biliyordum… Benim hayatımda fark edilmeden ama derinden iz bırakan biri olduğunuzu biliyordum.
Siz konuşurken sınıfta sadece ders anlatmıyordunuz. Kelimelerinizin ardında hep bir anlam, bir mesaj, bir güç vardı. Bazen bir örnekle, bazen bir nasihatle, bazen sadece gülümsemenizle bile bizi hayata hazırlıyordunuz. Öğrencilerinize sadece bilgi değil, yürek de veriyordunuz. Bu yüzden sizinle geçen her ders, başka bir öğretmenin dolduramayacağı kadar dolu ve özel olurdu.
Ben yaramazlık ettiğimde, sizi sinirlendirdiğimde bile yüzünüzde hep o kontrollü ama sabırlı ifade vardı. Bir öğretmenin sabrı ne kadar sınırsız olabilir diye düşünürdüm bazen… Ama siz bana hep şunu gösterdiniz: gerçek sabır, karşısındakini anlamak için çabalamaktır. Ve siz beni anlamak için hep çabaladınız.

Beni kırmadan uyaran, bağırmadan düzelten, kızmadan öğreten bir yaklaşımınız vardı. O yüzden sizin söyledikleriniz beni hiç incitmedi. Aksine, düşündürdü, olgunlaştırdı, beni daha iyi biri olmaya itti. Çünkü bilirdim ki, siz bir şey söylüyorsanız, o söz benim iyiliğim içindir.
Ve zaman geçtikçe, aslında sınıfın gürültüsü içinde bile bana sessizce bir güç verdiğinizi fark ettim. Kendime güvenmem, yanlış yapmaktan korkmamam, mücadele etmeyi öğrenmem hep sizden kalma şeylerdi. Bugün hangi kararı verirken daha dikkatliysem, hangi insanı seçerken daha doğru davranıyorsam, bunun arkasında sizin öğrettiğiniz değerler var.
Mesafeler artık aramıza girmiş olabilir. Belki günler, aylar, yıllar geçmiş olabilir. Ama sizden kalan bir cümle, bir gülümseme, bir öğüt hâlâ beni hayata karşı daha güçlü tutuyor. Siz öğretmenliği görev olarak değil, bir karakter olarak taşıyan nadir insanlardansınız. Sizin öğrenciniz olmak, bana verilen en güzel şanslardan biriymiş…
Aslı Öğretmenim, ben bazen kendimi anlatamadığımda, bazen yanlış yaptığımda, bazen karışıklığın içinde kaybolduğumda bile bana inandınız. Bana gösterdiğiniz değer, bir öğrencinin kalbinde ömür boyu unutulmayacak kadar kıymetli.
İyi ki tanıdım sizi.
İyi ki dersinize girdim.
Ve iyi ki bugün bile aklıma geldiğinizde içimde “ben şanslıymışım” dedirten o sıcak duyguyu bırakmışsınız.

Sizin gibi bir öğretmenin izi yıllar geçse de silinmez, çünkü siz öğretmenliği sözle değil, kalbinizle yaptınız.