Sevmesemde kendimi uzlaşmışım.

Susmak ,sanırım yarayı tuzlar gibi.
Bir çırpıda , dalınmışçasına yanlışa.
Sahi yanlışta neymiş ki ?
Küçücük detaylarda saklıyorum kendimi.
Sanki yedi milyar kere yalnız kalıyorum.
Daireyi tamamlıyorum.
Hissediyorum.
İçimin kırışıklığı ,
Hala ütü tutmuyor.
Sakinliğine bulaşıyorum.
Bazen de
Yüzünün akranı olan güneşe.
Önce beklentimi ,
Sonra odamı topluyorum.
Tozdan kurtuluyorum.
Geçmişimden..
Şakaklarından vurulan son demini
Saklıyorum içimin.
Ve bilmiyorum,
Bi kadının daha nasıl sevilebildiğini..
Hangi yağmurdan sonra böyle çarpık kalmış kirpiklerin ?
İzini kaybetmişim,
Sanki bildiklerimi..
Korkar olmuşum dokunmaya ,
Deri atmışım,
Sevmesemde kendimi.
Uzlaşmışım.