Sınırları Yıkan Deyişler

Kendine bıraktım, artık seni sadece dinlemekle yetineceğim. Hayali yaratımları karalar gibi gördüm seni. Ama ciddiye bile almayacağım. Sözlerimi karanlık sandın tümüyle. Oysa sadece yeniden doğumu ifade ediyordu ölüm komedyam. Güldürü unsurlarını da karaladım. Çünkü gülmek akıl dışıdır. Yine de gülmek yasak değilken, biz gülmeyi tercih ediyoruz. Ama sırf tercih ettiğimiz için onu doğru kabul ediyoruz. İşte ben bunu kabul etmiyorum. İçine işlemiş tüm değerleri, empoze olan her şeyi ben reddediyorum. Ben kimsenin hiçbir şeyi olmadım. Kimseye ait de değilim. Herkese dahilim söylendiği gibi. İnsandan hariç, ruhlar da bana dahildir. Ben Tanrı'ya aitim. Buyrukları dışında da dünya üzerinde buyruk bilmem. Onun buyruklarını sözgelimi sohbetlere dahil etmemekle birlikte, kimsenin de bana sözgelimi Tanrı buyruğundan bahsetmesini kabul etmem.
Yine ben, dinliyorum artık. Diyojen'in de söylediği gibi bilgelik için susuyorum. Benim sözlerim bir gün "Evet", bir gün "Hayır" olabilir. Çünkü dün ben ne isem bugün o değilim. Yine tükenişi savunur, asketizme bayrak sallayabilirim. Ama fanatik olmadığım gibi, dönüp onu karalayabilirim. Dünya üzerinde ne varsa, artık umut dolu değildir. Karanlık ve acı içindedir. Bunu bilerek zihnimde hayal ürünlerinden bir ütopya kurdum. Ben orada huzurluyum, rahatım ve mutluyum. Yeryüzünde ruhumu esir eden bedene hizmet etmeyi asgari olmadıkça aptalca bulurum. Her silüet çok önemliyse ütopyamdadır. Ruhuma gizlerim hayal yaratımları veya hayal ruhları.. Değer verdiğim yer orasıdır, orası da dünya ile pek bağdaşmamakla birlikte, bilimle de çelişmektedir. Böyle saçmalar dururken, oyunlar yine oynanmaktadır. Göz gözü pek görmez, görmeye can atmaktadır.