SON VAZGEÇİŞ

Sevdaya inanmayan kalbime son bir şans daha ver dedi aklım
Belki de sevda aşk vardır diyerek
inandırmak istedi. Aşk
Okuyup sonunu bildiğim bir romanı tekrar okumak gibiydi sonucun değişmeyeceğini bile bile okumaya karar verdim
Kalbimi paramparça edeceğini biliyordum sonu hüsran olacağı belliydi
Arsız yüreğime laf Anlatamıyordum sevmek sevilmek senin işinmiydi soruyordum kendime ne anlardın sen sevmekten sevilmekten
Şimdi yüreğimde kocaman bir ateş topu yangınlara mesken tutuyor
Sustur içinde ki hasreti sar kendi ellerinle kanayan kalbini
Acımasız bir yargıç ol duygularına yoksa düşeceksin kör kuyulara batacaksın diplere
Çarpacaksın sarp kayalıklara
Duyguların gibi kendinde paramparça olacaksın
Sustur kelimelerini zikretme onun adını
Unut aşkın varlığını hatırlama ona dair ne varsa unut
Ayrılığın kuytularına sinip gözyaşı dökmeyi bırak
Baştan söylemiştim sana aşk denilen illetin felaketin olacağını sevda yokuşunda yalnız ve yarım kalacağını şimdi aklını başına topla
Acılarını göm en derine bir kürek toprak at üstüne ve hayatın dallarına sıkıca tutun ve hayat yollarına arkana bakmadan devam et . Düşüncelerim ve duygularım karmakarışık kontrolden çıkmış bir yangın gibiydi
Bu son vazgeçiş olsun diyordu
Bir defa ardına bakarsan her zaman bakacaksın demektir
Bu acılarının bitişi değil başlangıcı olacak o yüzden asla ardına bakma bitti dedin mi bitmeli bir daha baslamamak üzere çünkü seven sevdiğinin gitmesine asla izin vermez veriyorsa sevmiyordur
Gidin ve boşluk dolduranlardan olmayın çünkü sevda bu değil.Bir kalbi ve gönülü dolduranlardan olun gerçek bir sevdaya kalp imzanızı atın ve sevdayı doya doya yaşayın.