Sonra
"Papatya"
Çıkar Karşına...

Sevgiye dair bir kelime ararsın...
Sonra
"papatya"
çıkar karşına.
Aşkta iki şey olursun,
ya
birinin olursun,
ya hiç...
Hiçlik "papatya"yı buldu...
Yalnızlık bahçesinin
en hemdem çiçeği oldu.
Hiç bir bülbül
'papatya" için şakımamıştır...
Gökkuşağı halkasında
rengârenk
bir hüznü avucuna almak istersen
bir papatya ya dokun.
Renklerin cezbeye kapıldığı,
sararmak için
halvete durdugu
tek renktir...
O izin vermezse hiç bir renk sararmaz.
Gül gibi bedel istemez mesela,
dikensiz sever papatya,
Lakin dalı ince, kırılması kolay olur...
Gidenin ardından
her bir yaprağı solar,
Saf,
zarif
ve mağrurlusun sen papatya !..

Bir sabah
uyanırsın güz mevsimine.
Bâd-ı hazân
esmiştir iklimine..
ve sinende
can verdigin 'firdevs'ine koşarsın,
Kırılır, yüreğine oturan papatyalar,
Dökülür, bir bir yaprakları ayak başucuna.
Geriye
"papatya"yı kokladığın an kalır,
Sadece o an ...
ne "papatya",
ne koku,
ne koklayan kalır...

Mefkûre Yolcusu | Ozhan