Sorular Sorular Sorular

Kimim ben ,öylece anlamsızca annemden doğabilecek binlerce olasılıktan biri miyim sadece, öylece fırlatıldım mı dünyaya? Yok mu bunun bir nedeni? hayatım boyunca hep cevaplar aradım durdum. Sorular, sorular, sorular...Susmuyor zihnim aslında sessiz biri olduğumu düşünür insanlar ama ben sessiz bir gevezeyim bir cevap bulunca bir soru daha nedir bana garezi bu zihnimin. Öylece yaşayıp gidemez mi insan? dünyaya bir şekilde fırlatıldık bize biçilen ömür kadar yaşayıp gideceğiz illa bir anlam mi aramalı? Dertsiz başa dert mi almalı? Hatırlıyorum üniversitedeki ev arkadaşlarımdan biriyle sohbet ederken ben demiştim ki ben potansiyelimi ortaya koyabilmek zekamla, aklımla ve yeteneğimle var olmak, insanlığa faydalı bir icat ortaya çıkarmak bir eser üretebilmek için bütün ömrümü bir laboratuvarda geçirmeye razıyım. Bana acıyarak baktıktqn sonra şöyle demişti farz edelim bütün bu dediklerin oldu eee sonra ne olacak ne değişecek bu ülkede akıllı insan üretken insan pek sevilmez mutsuzluğa mahkum edilir hele bu bir kadınsa... Bir düşün mutlu olmanın daha kolay daha kestirme yolları yok mudur? Hayır demiştim ben illa aklımı potansiyelimi ortaya koymalıyım ben anca bu şekilde var olabilirim belki de benim amacım mutlu olmak değildir var olmaktır. Ama bu çok saçma insan mutlu olmak için çabalamalı demişti arkadaşım. Acaba gerçekten öylemi? boşuna mı didiniyorum? Öylece mutlu olmak için mi yaşamalı ,bütün bu sorular zihnimin bana birer oyunumu kimsem kim ,niçinse niçin, yağmuru kim yağdırıyorsa yağdırıyor sen yağan yağmurun romantizmini yaşa sana ne? Bırak her şeyi oluruna bırak çok mu zor? Kendimi bir paradoksun içindeymişim gibi hissediyorum bazen yolumu kaybediyorum ,bazen bitap düşüyorum. İçim oyuluyor gibi hissediyorum. ,bir şeylere anlam aramaya çalışmak nnee yorucu yaşamak ne sancılı bir eylemmiş .