SOSYAL MEDYA VE REEL HAYAT

Gün geçtikçe gerçek hayattan kopan , telefon ekranına duyarlı , ailesine duyarsız bir nesil yetişiyor. Gençlerimiz , kadınlarımız , erkeklerimiz yaşadıkları hayatı beğenmeyip , sosyal medyaya akın ediyor.
Önceden bahçede , sokakta oynayan çocuklar olurdu. Elleri çamurlu , yüzü güneşten yanmış çocuklar görürdük kapımızın önünde. Yaz gelince herkes bisikletini alıp sokağa koşardı , oyunların ardı arkası kesilmezdi , akşam ezanı okunmaya başlayınca sokakta ki curcuna dağılıp , evine giderdi..
Akşamları , gecelere kadar süren çay sefaları olurdu , tüm aile oturup sohbet ederdi. Büyükler konuşurken , köşede uyuklayan küçük kardeşi annesi zorla yatağına gönderirdi..
Bu anlattıklarım belki de gözümüzde canlanmayacak kadar uzak kaldı yeni nesle.
Ne sokakta oynayan çocukların sesleri ,
Ne de akşam sohbetleri kaldı şimdi.
Çocuklar...
Önceden çocukların hayallerinde , uzaktan kumandalı arabalar yada önü sepetli bisikletler olurdu , bayramda alacağı ayakkabıyı anlatırdı annesine. Karne gününde karnesini , yeni oyuncaklar almaları için akrabalarına gösterirdi , aldığı cep harçlıklarıyla mahallenin oyuncakçısına koşar arkadaşlarından farklı oyuncağı almak için yarışırdı.
Ya şimdi ?
Çocukların hayallerinde İPAD lar, yeni çıkan bilgisayar oyunları yer alıyor.
(ailelerde araştırıp okumadan tüm oyunları çocuğun bilgisayarına depoluyor)
Hepsinin beli bükük , bilgisayar yada telefon ekranına bakmaktan bir çoğunun gözleri bozuk. Zihinlerden parlak ekranlara bakmaktan bozulan gözler kadar bulanıklaştı reel hayat.
Önceden anneler erkek çocuklarının çamurlu ayakkabılarından , kız çocuklarının oyuncak bebeklerinin çer çöpünden (!) şikayet ederdi.
Komşusuna yakındığı oğlu , şimdi tiril tiril ayakkabıları ayağında bilgisayar oyunları oynuyor. Kız kardeşine şikayetlendiği kızı , şimdi yüzünde bir fıçı boyayla sosyal medya fenomenliği yapıyor. Yani sosyal medya bizi gün geçtikçe gerçek değerlerimizden koparıyor.
Önceden güzel bir şey görünce "Maşallah " derdik. Evlenen , çocuğu olan , yeni ev alanları bizzat yanına gidip tebrik ederdik. Şimdi kullandığımız terimler bile değişti.
"Likelamak , Favlamak , Dislike " gibi saçma sapan , samimiyetsiz , gerçeklikten uzak terimler dolanıyor gençlerimizin ağzında.
Sosyal medya kadar gerçeklikten uzak , sosyal medya kadar samimiyetsiz , güvensiz bir hayat yaşıyoruz. Önceden nadir duyduğumuz boşanma haberleri , şimdi hesap şifresini vermeyen her çift arasında cereyan ediyor.
Zamanımızı , sevgimizi , saygımızı öldürüyor sosyal medya.
Bizi ailemizden koparıp , kalbimizi unutturuyor. Sürekli yenisi eklenen akımlardan kalbimizin sesini duyamaz olduk...
Bu satırları sosyal medya düşmanlığının aksine , bir sosyal medya kullanıcısı olarak yazıyorum. Her şeyin fazlası zarar mantığıyla bir nasihatnâme değil de , bir kıyas metni olarak yazıyorum.
Kullandığımız telefonların boyutu büyüdüğünden beri ,
Misafirlikte Wi-fi şifresi sorulduktan beri bu haldeyiz.
Farkında değil miyiz ?
Sosyal medyayla yavaş yavaş değil , son sürat ölüyor değerlerimiz..

06/05/2018