Aşık hiç yalnız kalırmı?

Aşık hiç yalnız kalır mı hafız. Yar çıksa kapıdan hasreti girer, hayali girer içeri. Aşık tek başınayken bile, yalnız kalamayan adamdır. Yalnız kalamaz o. Ya sevgilinin hayali vardır, ya sen kendisi. Hz Mevlana gibi seslenir; iki gecem var ikisininde de uykusuzum biri sensiz olduğum gece. Hasretin bırakmaz ki gözüme uyku girsin. Diğeri senle olduğum gece. Yanımda sen varken uyumak olur mu. Aşık yalnız kalamaz hafız. Ayrılık hasretlik de kâr ediverir bazen câna. Almış aşk sevgilinin yanına gitmiş başını. Boynunu bükmüş; özledim demiş. Perişanım, derdim çok, gamım çok, kederim çok. Aşığın kederi olmaz hafız. Aşkta keder ne arar. Sevgilinin yüzünü gördün mü bitiverir bütün dertler, bütün gamlar, bütün tasalar. Belki Hz Mevlana onun için der; “kimisi yüzünü sevgiliye döner kimisinin yüzü sevgiliye dönmüştür”. Aşık yalnız kalamaz kalkar gider sevgilinin yanına. Sevgili güler, ayaklarını aşığının dizlerine koyar ve döner bakar. “Kederin var mı?” Durur bi aşık, yoklar kalbini yok deyiverir. Maşuk güler. “Var deseydin yalancısın diyecektim”. Sevgilinin yüzünü görünce, kalbinde hala dert olan adam, aşk iddasında bulunmasın. Sesini duyunca, hayali hatrına gelince, kalbini yoklayınca, kalbinde hala dert varsa, keder varsa, gam varsa sen aşık değilsin hafız. Çünkü sevgilinin derdi öyle bir derttir ki bütün dertleri siler, kaldırır atar. Ayrılık, hasretlik bazen kâr eder câna, seher yelinden haber gönderir aşk. Aşığa her şey onu söylemezse, o adama aşık denir mi. Seher yeli güzel bir koku getirse, yâr oturmuş yele karşı, alıp getirdiği koku onun kokusu diyemeyen adam aşık mıdır. Yüzüne yağan kar tanesini sevgilinin parmakları zannetmeyen. Bir bardak çayı iki tane söyleyip “iki çay söylemiştik orada; birisi açık, keşke yalnız bunun için sevseydim seni..” Ne güzel demiş Cemal Süreya.. İki çay söyler orada birisi açık, birini kendi yerine, diğerini sevdiğin yerine içer. Her şey onu söyler. Bir zaman demiştim ki; bana her şey seni hatırlatıyor diyen adam âşık değil, unutkandır. Hiç birşey seni unutturamıyor diyen adam, aşktan birazcık haberi vardır. Birazcık haberi oluşu, hiçbir şeyi unutturamıyorsa onu, hâla kendisi vardır. Tam haberi olsa kendisi de kalmayacak. Aşık maşuk varsa hala, orada aşk yoktur hafız. Yok etmiyorsa aşk yoktur. Aşk, ne güzel söylemiş Niyazi Mısri Sultan;

“Belâ; gökten yağmur gibi yağarsa, başını ana tutmaktır adı aşk. Elinde sükkeri âğuya sunup, âğuyu kendi yutmaktır, adı aşk..”

Âh… Ayrılık hasretlik, kâr eder cana ve bir ümit beklersin. Bir gün olur, perdeyi yâr .. Perde . . ?
Serdar Tuncer