Gönül Şaiiri Mehlikam

Öyle bir zamanda geldin ki bana mavi bile görmüyordu gözlerim. Ne umut kalmıştı,ne ümit. Sımsıkı tuttun ellerimi, kaldırdın düştüğüm yerden, öperek iyilestirdin yaralarımı. Bi gülümsedin güneşim doğdu, gökyüzüm aydınlandı, yeniden doldu içim yaşama sevinciyle. Hayallerim yeşerdi seninle yıldızlar bir başka süsledi karanlık gecemi, ay bir başka ışık saçtı dünyama. Sen biricik sevdam. Sen benim nefesim. Sen benim özgürlüğüm, tutsaklığım.