Her ne kim zâhir olur ol hâlet-i dilden durur
Her ne kim gelse sana sen sanma kim ilden durur
Yeğ tutarsa ger zebân, bir ser dahî tutar karar
Ne gelirse nîk ü bed her kişiye dilden durur

Dîde âbından gönül şehrini gel ma’mûr kıl
Yel gibi ömrün geçer sen sanma kim yelden durur
Kibri terk edip dilâ eyle tevâzu pîşesin
Çün bilirsin kim binâsı haymenin gilden duru

Ey Murâdî va’de-i Hak’dan udûl etme sakın
Cehd edip incitme kalbi, çün gönül kıldan durur