İsmini siz koyun.

Gece karanlığında kifayetsiz kalır kelimeler
Yıldizlarin yaninda ağlayan bulutlarla beraber
Pırıltılı bir ay okyanusu denize döker
Akan dereler durur o gece
Hislerimizin çöküşüne değer verircesine
Güneş ışıltısını ve sıcaklığını kaybeder
Bütün günler derbeder
Zihinde ekili anıların hepsi çakmakla
Kule döner
O gece hiçbir şey seni çıkaramaz dört köşe dert sarar etrafını
Beklersin bir ışık
Elbet gelicek görmen gerek
Koskoca limanlar yakılmış
Bir çok gemi senin limanında batmış
Gerçeklere savaş açılan duygular
Birer birer feth edilmiş olsa da
Sen gerçeğin yanında dur omuz omuza
Elbet bir gün geçecek gidecek zamanlar
Geçmiş geleceğe karışacak
Amma velakin sevilecek ve seveceksin
Yeterki beklediğin o an gelsin