Kendime Not !

Uzun zaman sonra kırılmadan yorulmadan sakince uykumdan uyanıp hayatımla ilgili aydınlanmalar yaşıyorum. Ben hep göstermelik olandan sıkılmadım mı, hayatımdan çıkardıklarımı söylediklerini yapacak samimiyette görmediğimden ya da iddia ettikleri sevginin sadece sözde oluşunu bildiğimden eksiltmedim mi? Söylenene değil eyleme bakmayı, altı doldurulmayan eylemin görkemine aldanmamayı da öğrendim.Bu ne şimdi kızım dibini bildiğin bir kuyuya kendini yaralayacağını bile bile niye atlayasın?