KÜSÜLÜRMÜ AŞKA ?

Evden bi hışımla çıkıp kapıyı çarptı sinirini nerden çıkarıcanı bilemiyodu aslında bütün siniri kendineydi kadere ve aşka inanmayan katı bi adamdı Serkan taki o zümrüt gibi yeşil gözleri görene kadar büyük bi şireketin ceo suydu kendini işine adamış başarılı bi iş adamı etrafında onlarca güzel kız varken hiçbirine dönüp bakmayan adam bi asistana vuruldu olacak şey değildi nasıl böyle bir hata yaptığını sorup içinden kendine küfürler ediyodu sokak lambalarının aydınlattığı boş sokakta ayağının ucundaki taşı sanki bütün suçlu oymuş gibi tekmeleyerek yürürken sakinleşmek için sokağın sonundaki çocuk parkına oturdu boş salıncaklara bakarken uğradığı ihaneti düşündü sinirinin arkasına sakladığı hiç çıkmasını istemediği aşkı benden kaçamazsın dercesine içini yakıp kahrediyodu napıcanı düşündü tıpkı ilk aşık olduğunda ne yapıcanı bilemediği gibi içindeki bu ateşi nasıl södürücenide bilemedi aşkı nasıl öğrettiysen onunla nasıl başa çıkabiliceğimide öğretsene hadi diye bağırdı boş parka ancak yankılanan sesi ona geri dödüğünde anladı acı gerçeği o yoktu ve asla olmıycaktı bu gerçekle buruldu kalbi bikere daha yanağında bi ıslaklık hissetti buda neyin nesiydi şaşkınlıkla elini yanağına götürüp baktı gözyaşıydı bu ağlıyordu annesinin ölümünden sonra ilk defa dökülmüştü inci taneleri hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı bu seferki onun için değildi biricik annesine verdiği sözü tutamadığı içindi annesinin son sözleri düştü hatrına ne demişti sahi "birdaha ağlama serkanım bana söz ver birdaha dökülmicek o inci tanelerin yattığım yerde rahat edemem yoksa" söz demişti serkan söz annem ağlamıcam sen rahat uyu. Dahada kederlendi serkan özür diledi annesinden milyonlarca kez özür diledi bir çif zümrüt yeşili göz için bozmuştu sözünü o sırada yanına saçı sakalı birbirine girmiş üstü başı kir ve yırtık içinde olan bir yaşlı adam oturdu serkan göz yaşlarını silip yanında oturan adama bakıp görmüyomusun ihtiyar ben varım burda git başka yere otur dedi boğuk sesiyle sinirli bir şekilde ihtiyar buruk bir tebehssümle yakıyo değilmi dedi eee aşk bu bir köz parçası gibi deler geçer gönlünü dedi serkan adamın dediklerine bi anlam veremedi nerden biliyodu derdini müneccimmiydi ama nedensiz ses etmedi dinlemek istedi devamını yaşlı adam ses etmeyen gencin dinlediğini anladıktan sonra gülümseyerek devam etti sözlerine aşkı kimse öğretmez insan aşkıda acısınıda kendi öğrenir genç adam aşkı bilmeyip onunla oynayan yüzünden aşka küsülürmü sen hiç yağmur yağmıyo diye buluta suç atıp ona küsen çiçek gördünmü aşkında bi suçu yok aşk anlaşılmak ister anlayana hayatın ne kadar güzel olduğunu gösterir anlamayana koca bi hiç aşksız insan kurumuş ağaca benzer dünyadan gelir ve geçer ama aşkı tadan insan acısıyla sevinciyle bu dünyadan geçerken bi iz bırakır
Bırak yaksın seni aşk sen o acıyıda sev o zaman omuzlarındaki yükün azalır. Yaşlı adam sözlerini bitirip kalktı serkanın yanından başka hiç bişey söylemeden gitti arkasında sessizce gidişini izleyen Serkanı bırakarak.