200 küsür

Yol giderde ben takılırım
Hem nur a hem ateşe
Yol gider de
Ben bakarım yiyenlere
Kimisi elma ademden havvadan yine
Nerelere ulaşmışları izlerim en tepelere
Şansa inanmamda şans derler ya
Mala da mülkede şansa da
Nokta nokta
Sevdiğimin aşkı beni dağa çıkardı
Sabah güneşini aldım
Toprağa doydum
Yağmurla yıkandım
Dagımda toprağımla doydum
Yalnız bıraksınlar
Ben bunları hakka saydım
Kimsenin minnetine
Kimsenin yazıydı şiirdi
Hayattaki herhangi kayırmasına
İhsanına lütfuna razı göstermem
Bi sin kaf çekerim
Babasının güneş görmeyen yerinden
Çocuğum edinirim kendisini
Normal okuyucu hariç
Bana kimse harici davranmasın
Şimdilik kimseye bu lafları etmiyorum
Beni sevmesin kimse
İhtiyacım:
Ciğeri kokuşmuş insanlığın
Beğeni arzusuna dair şiir veya yazı deildir
Kendini bnm gibi hisseden insanlarla
Yalnızlığımızı paylaşıp
Bu ordunun hislerini paylaşıp
Yalnızlık olan bütün iyi niyetliliğin kardeşliğini çoğaltmak
Burda ikiyüz kere okunacak bir yalnızlık yok