Umuttu

Bir umut belirirdi içimde.
Sükunetle dinlerdim .
Kara yazgıyı bertaraf edercesine,
Çırpınırdı içimdeki karanfiller,
Ben sükunet ile izlerdim.
Yalnızca gözlerimi kapattığımda,
Kararır dünya sanırdım.
Ben gözlerimi kapatamaz ,
Hep aydınlık isterdim.
Bir umut belirirdi içimde .
Yalnızların yanında olmak,
Yolsuzların yolunu açmak mesela.
Gördüğüm her şeyi benden bilir,
Kendime ister gibi gibi isterdim,
Ulaşılamaz yoktu bende ,
İmkansız na mümkün.

Elimi ilk boşluğa uzattığımdı.
İlk tutamadığım, ilk dokunamadığım.
Sonra ardı kesilmedi karanlığın.
Ne tutabilecek, ne tutunabilecek,
Yeşillerin içerisinde görmeye alışkın olduğum ben,
Siyahtan başka renk göremez oldu.
Uzanamadığım masum eller ,
Beni affedin , ben kendimde kayıp oldum …