Yara

Hata her zaman yapılıyorsa yaralara
Kalp her şeyi hisseder
Senin yeltenmeye geldiğin o yaralara
Bakmanı bile hisseder

Merhem süreni düşman eder
Kahkahalar eşliğinde deşen
Kendini en büyük sevgili eder
Bana eyyubun kurtları lazım senden
Kalbimden geçip dilime varırken
İsmini telaffuz için Allaha yalvartan

Mazoşistliktir aşk
Bazen düşünmek bile
En ince ayrıntıyı düşünmek
O nu düşünmek
Kendine acı çektirmek

Bir psikopatın yapmayacağı kadar
Sen diyememek kadar
Tarifsiz bir kan kokusudur
Bir mendil işte bu yüzden kanar Ahmet abi
Ne şarap kaldı insanda
Ne süt

Hepsi bir annenin ve bir Sâki nin ölümüyle
Büyük bir gürültüyle
Ve büyük bir üzüntüyle
Saatleri bitirecek bir çalışmanın son buluşu

Ahmet abi anlamıyorsun
Edip cansever seni anarken beni ummuyordu

Beni kimse ummuyor anne
Sâki ye hiç hizmet ettirmedim baba
Umduklarımı kaybettim
Sert bir yumruk darbesiyle burnum kanadı

Hayatım birilerinin elindeymiş de benim
Çok fenayım belim ağrıyor benim
Ellerimden kum saati kayıyor gidiyor bedenim
Tanıklar sustu ve beni savundu doktorlar
Çok yormuşsunuz onu iyiki yaşıyor

Devamı arka bahçede
Yamuk bir burun
Ahmet abiye sor
Kan sesleri cıvıldarken iskemlesinde
Benim böyle olucağımı ummazdı
Söylemedilermi sana
Uyuzun biri olduğumu
Etrafıma gelincikler kadar mavi saçtığımı
Mangır kuru su ıslak
Sen hiçbirisin
Sen öylesin Ahmet abi
( https://www.siir.gen.tr/siir/e/edip_cansever/mendilimde_kan_sesleri.htm )