Yarım Kalanlar Yâhut Hiç Başlamayanlar

Öyle bir bakış ki o, çöllere düşen kar misali
Ruhumun derinliklerine akan nur misali
Öyle bir gülüş ki o, tatlı rüzgarlar misali
İçini ısıtan bir ateş kalbini saran sur gibi

Fakat bir sözdür tüm hayalleri yıkan
Bir el sallayış ki duvarlarda yankılanan
O ince düşünüşler nerede , hani muhabbet
Gönül dediğin sanki kırılmaktan ibaret

Sevmiştim seni oysaki delicesine
Neye yarar elbet biri var kalbinde
Dostun olayım yahut kardeşin, kabul et
Senin ruhunda olmak, yanmaktan ibaret

Ellerini tutmak nasip olsaydı
Ya da gözlerine bakabilmek
Sarmalayabilseydi ya bu kollar
Var gücüyle tüm sevgisiyle

Şimdi kim bilir kimlerlesin
Hangi şarkıları söylersin
Duyabilseydi ya bu kulaklar
Ruhunun tınısını, gizemli şarkısını

Yarım kaldı şarkın bende
Söylenmedi hiç belki de
Dokunmak isterim ey yâr
Ruhuna, sonsuza kadar