Yoruldum

Etrafımda gezinen sahte suratlardan,
İnsanların yalan dolanlarından,
Dost gibi görünen çıkarcılardan,
Gülüşlerimi çalan yalan dünyadan,
Yaz gününde esen sıcak rüzgardan,
Her adım atışımda çelme takanlardan,
Düştüğümde bir tekme daha atanlardan,
Yoruldum, hayatın zorluklarından.

Yağmurlu havada susuz kalmaktan,
Yaz gününde buz tutmaktan,
Çölde bir kum tanesi kadar değersiz olmaktan,
Nefes alırken düşüncelerle boğulmaktan,
Bekletilmiş çay misali masada soğumaktan,
Anlamayan insanlara şiirler, şarkılar yazmaktan,
Her gün gecelere dert yanmaktan,
Yoruldum, sabah korkularımla uyanmaktan.

Gündüzleri, sessiz ve karamsarca ağlamaktan,
Sesimi duyurmak için gökyüzüne bağırmaktan,
Önce güven verip sonra yarı yolda koyanlardan,
Kalpleri yosun bağlamış koca adamlardan,
Özgürlüğüme engel olan şu dört duvarlarımdan,
Ardımda durmayan başı boş kalabalıklardan,
Sabahın gelmediği uçsuz bucaksız karanlıklardan,
Yoruldum, yalnız bırakılıp kaleme, kağıda sarılmaktan.