Sözde adaletiniz...

hakmış, adaletmiş; dudaklarımda buruk bir gülümseme içten içe gördüğüm sahteliklere acıyarak bir türlü kendimi dahil edemediğim kalabalıkları izliyorum...ve kendimi olgunlukla ergenlik arasında bir yerde sıkışmış buluyorum . Gördüklerim ve hissettiklerim 'gerçekten sen bu çağdan çok öncelerine aitsin!' derken; içimdeki çocuk 'susma!' diyor, 'bırak istediklerini desinler sen haksızlık karşısında susma!' diyor... Susuyorsam anlayamayacağınızdan ,aynı dili konuşamadığımızdan , konuşurken cümlelerimi sizler gibi süsleyemeyeğimden, duymak istediklerinizi söyleyemeyeceğimden...