Su ve yangın.

Adımı sesinde duymaktan vazgeçtim.
Sesini duysam , susacağım.
Yel esiyor ama ,
Değirmen dönmüyor.
Bu bende bi kuraklık gibi.
Adın ekmeğe dönüşmüyor.
Şimdi aksak bi zamanın
En ucuna akmak ,
Bir yokuş varken , birde yok oluş gibi.
Bilmediklerimize tırmansak ?
İçimi mesken tutan bir buzul var.
Şimdi erise , suyu miskin yüzüme ulaşsa.
Ve sen dev şairlerin ,
Yangın çıkartan mısralarında,
Kurtarılan ilk şiir gibi kalsan.