Doğum sancısı başlıyorken
Çocuğun eli boş gelir
Ağlak ağlak yangına seslenir
Çocuk hayasız bir hayata
Hapis gelir
Çocuk çok küçük çok mu küçük ona
Kaldıramayacağı sisler
Çocuğu karınca olsa
Karınca olsa
Kârınca olsa
Nasıl sever sarmalar
Kimler kimler
Kimler?
Karınca mı
Kârınca mı
Çare yok sine yangından başka
Beğenilmemiş
Hiç görmediği şey değil ya hiçbişey
Sanki herşeyi bilir
Çığlığını bende merak ettim
Bu bebe
Sesi soluğundan haber
Yaşamına sisine karıncalığına
Sarhoş mu maddeli mi ne bu ne bu baygınlık
Göz hiza şakağını böcekler deşmiş
Ense köküne sehba bacağı girmiş
Rüyalarında petrol
Hayal perdesinde korku
Dudağını kan
Yanağını yalnızlık
Elini sadece doktorlar
Kalbini melekler
Sarıp sarmalamış
Kokusu bir şehrin halısına
Tökezlerken bile sanki ücret alınırcasına
Hiç sinmemiş
Biz siz annem babam böyleymişiz
Dert bir masada konuşularak
Zeytini sayıp ikiye bölüp
Masaya pirzola getirip
Susmakmış
Susan karınca sislerin arasında susmak getirir
Duvarların ağlar bazen
Esen rüzgar karıncayı incitti der gibi
Bir karınca rüzgara incitirmiydi kendini
Affedin
Baygındım