Tabiatın Kanunudur Bu

Tabiatın kanunudur bu,
Bir elinde çiçek, bir elinde fırtına.
Güneşi verir, rüzgârı getirir,
Ve en sevdiğini bir gün sessizce alır.

Nice güzellikler sunar bize,
Renkli bahçeler, kuş cıvıltıları,
Ama bir bakarsın ki,
Sevdiklerin gitmiş, ardında yalnızlık bırakmış.

Her yaprak düşüşünde bir hikâye gizlidir,
Her dalga, geçmişin hatırlatıcısıdır.
Tabiat gülümser, ama unutma,
Bir zaman sonra gözyaşlarını da toplar.

O yüzden sevin sevdiklerinizi,
Sıkıca sarılın ellerine,
Çünkü tabiatın kanunu bu:
Güzellik verirken alır da…
Ve hayat, tam da bu dengede sürer.