TEĞET GEÇERKEN ZAMAN...

Teğet geçerken zaman tüm mutluluklarını,
Bir damla umutsuzluk düşer avuçlarına.
Avuçların ıslandığı anda,
Belkilerine sığınırsın bir anda.

Teğet geçerken zaman tüm mutluluklarını,
Çıkarırsın bavulundan hayallerini.
Yarına ertelersin gülüşlerini,
Yeniden hayatın sillesin yememek için.

Teğet geçerken zaman tüm mutluluklarını,
Yazları, açan çiçekleri kıskanırsın.
Kışları, kuruyan yapraklarda kendini bulursun, Yazla küs , kışla barışık kalırsın.

Ve teğet geçerken zaman tüm mutluluklarını,
Alışırsın aynadaki asık suratına ,
Kabullenirsin zamanla...
Yarınının getirebileceği tüm mutsuzluklarına.