TEK KURŞUN

Öldürdüm sevgilim.
Seni öyle bir öldürdüm ki gözlerimi kapattığımda resmin gelmiyor artık. Seni öyle gömdüm ki yerin yedi kat altına inseler senden bir parçamı bulamazlar artık. Seni ben öldürdüm sevdiğim!
Kimi zaman yarım sönmüş sigaralarda, kimi zaman o kadehin üzerindeki gözyaşlarıyla.
Kimi zamanda öyle dumanı tüten türkülerde kaybettim seni. En çok gözlerim kanadı. En çok ellerim değil yüreğim titredi. Ben sensizliğe alıştığımda öldürdüm seni. Parça parça gittin benden. Her gidişinde bir parça koptun benden. Her şeyi öldürdüm de sana sevdiğim demeyi öldüremedim. Hala sızlıyor kalan parçalarım. Bak yine bir sigara dumanı daha yükseliyor iklimlerime. Hani senin baharı getirip ısıttığın o iklimlerim sadece kar ve buzdan ibaret şimdi. Paltomdaki sen kokusunun yerini sigara dumanı aldı. Akşam başımı yastığa koyduğumda senin kokun gelmiyor artık. Kokunu da hatırlamıyorum aslında bakarsan. Ne acı değil mi?

Ben bir katilim sevgilim.En çok kendimi öldürdüm ben. Kırdım kalemimi koydum masamın köşesine. Hani hep oturup kollarını yasladığın yere. Yeni sahibi bir kalemin kırık iki parçası şimdi. Doğrusu yalnızlığa da alıştım. İşte o zaman öldürdüm kendimi. Gece arkadaşlarla birer kadeh içerken dökülmüyor gözyaşları. Gülmüyorum da ama ağlamıyorum da. Kırılmıyorum ve gücenmiyorum kimseye. Çünkü hiç kimse umrumda değil. Sende değilsin. Yazıyorum ya bugün sana değil kendime yazıyorum. Çünkü ben senden daha çok öldürdüm kendimi. Sen bir başka avuçta çiçek açacaksın. Bense senin toprağında gömüldüm. Alnımda çıkan o çizgiler daha derin. Düşürdüğünde çizilen plak aynı yerde takılıyor. Bense artık dinlemiyorum. Sessizlik kadar hiç bir müzik bana huzur vermiyor. Sen yelkenlerini açtığın yerde nasılsın bilmiyorum ama benim artık bir yelkene bile ihtiyacım yok. Ben çoktan deniz oldum.. Ben çoktan boğuldum.. Ben çoktan yok oldum. Mutlu ol sevgilim çünkü seni bir zamanlar bütün benliğimle yaşatan ben kendimi tek kurşunla vurdum!