Ağaçların içindeki küçük kuşları izliyorum.
Dalların arasından gözüken Güneşi.
Rüzgarın yaprakları yere düşüşünü.
Ruhum da böyle biliyor musunuz?
Yaprak gibi, ağaç gibi, kuş gibi ve tenimdeki güneş gibi.
En çok yaprak gibi.
Sert ve kırılgan!
Solgun çicek gibi, güzel kokan kadın gibi..
En çok ağaç gibi.
Sonbahar da yaprakların düşmesi gibi sonra yeniden yeşertip ilkbaharda açması gibi.
En çok kuş gibi.
Naif ve özgürcesine.
Korkusuz gözüken kanatlarının altında, avucumun içinde titremesi gibi..
Hiç olmadığım Güneş gibi..
Sıcaklığında yanıp tutuştuğum kavrulduğum o dakikalar gibi.
Tenimdeki Güneş gibi..
Dışı ılık içi sıcak gibi...
Bardağı ılık olan yalnız soğumuş çay gibi..