TOPRAĞA MİRAS BIRAKTIĞIM IŞIK

(Torunum Elias'a ve Tüm Kırılmış Kalplere Vasiyetim)

NECKAR KIYISINDAKİ SON GÜN BATIMI

"Elias'ım, Heidelberg'de Neckar'ın sularına bakıyorum. Suyun rengi, dedenin gözlerindeki hüzne benziyor. Sana bıraktığım ne altın ne de mülktür. Sana mirasım, bir çekirdeğin kırılma cesaretidir. Kırıldığında bile yeniden filizlenme umududur. Bu, yaşamın ta kendisidir, oğlum."

MADDİ OLMAYAN MİRASLARIM: DÖRT NEHİR HARİTASI

Bu harita, ruhumun duraklarının ve öğrendiğim derslerin bir yolculuğudur. Sana bırakacağım en değerli pusuladır.

* Fırat'tan Aldığım Su:

"Savaşın ve mücadelenin izlerini taşıyan Fırat suyunu sakla. Düştüğünde avucuna dök: 'Bu acı, dedenin savaşını taşır. Unutma: En derin yaralar, en güçlü kökleri besler.' "

* Tuna'nın Peron Taşı:

"Romanya Nord Garı'ndan aldığım bu çakıl taşını cebinde taşı. Donduğum anları hatırla: 'Umut, treni kaçırsan da hep gelir. Yeni bir yolculuk başlar.' "

* Boğaz'ın Tuzu:

"Galata Köprüsü'nde ağlarken yakaladığım tuz kristali bu. Yas tutarken diline değdir: 'Hüzün, sevginin olgunlaşmış halidir. Gözyaşları, ruhu arındırır.' "

* Neckar'ın Bilgelik Defteri:

"Heidelberg'de huzuru bulduğum bu defteri kendi hayatınla doldur: 'Her kelime bir tohum, her cümle bir fidandır. Neckar'ın suyu gibi ak, ruhunu besle.' "

SON SÖZ VE YÜREKTEN DİZELER

Suriye'de doğdu kalbim, İdlib'in tozlu yollarında filizlendi,
Acının rüzgarıyla savruldu ruhum, ama köklerim asla eğilmedi.
Romanya'nın Bükreş'inde, bir durak oldu gurbetin dondurucu nefesi,
Soğuktu peronlar, lakin her bekleyişte, umut oldu tek hevesi.
İstanbul Boğazı'nda, dalgalar yutmuş her derin hüznümü,
Galata şahidimdir, orada unuttum her eski yüzümü.
Gözyaşım karıştı engin tuzlu sulara, bir ağıt oldum,
Lakin o acının her zerresinden, daha güçlü bir ben buldum.
Almanya'nın Heidelberg'inde, Neckar'ın sakin sesi bir ninni gibi,
Yorgun ruhumu huzurla kucakladı, dindirdi her hevesi.
Burada toprağa karışan, sadece fani bedenim değil,
Ruhumdan dökülen her kelime, sana emanet, taze bir tohumdur, ebedi bir sebil.
Kırık kalplerin sesi, duyulsun dört bir yandan yankılansın,
Her yara izi, bir şifa, bir mucizevi destan olsun.
Unutma Elias, ben bu toprağın, bu göklerin, bu suların çocuğu,
Sana mirasım, o kırılma cesaretidir; yaşamın en değerli soluğu.