Tutto Passa

Bu esrar bir kızıllık size
Ulaşan emanet, dingin
Gün ortası sessizliğinin ve eğik baş kenarlarında tırmanmalıdır gökyüzüne
El vermiş bir lahzada bu ortamın kanlı sehpası
Bütün isteklerimle savunup beklemeli cinayetleri
Geçen zamanın ılımlı rüzgarı süresince
Ve ıslaklığıyla birleşen toprağın yaratımı
Ayrı kalmayacak değerlerinden
Hep aynı sloganların farklı yerleşkelerinde zamanın
Hiç şüphe duyulmasın
Öç alırcasına ve yargılayıcı bakışların en büyük acılarını
İnsanoğlunun tutkuları mahvetti
Neyleyeyim Ay’ın olmadığı yıldızlı geceyi
Üzülme kapımın kırık sancısı
Mevsimin asi sevgilisi
TUTTO PASSA
Yunus ÖZTEKİN