Sayfalarım ne kadar çok olsa da yazmam biz zaman sonra ifadesizleşecek.
Bugünü unutmayacağım zamanını, sevdiklerimin canımın yakmasını, unutmayacağım diyip aslında bir öfkemin bile sileneceği o lanet geceyi çaresizce unutacağım.
İnsan, unutmadan hayatını sürdüremezmiş.
Hepimiz en acılarını unutuyoruz bende bugünü unutarak kötü bir geçmiş diyip geçeceğim.
En çokta her seferinde canımı bu yakacak.
Bir bedenden bırakılmışsan nasıl yanmazsın ki.
Yüzüne bakmaya mecburken.. yaşamak için.. sırf hayatta kalayım diye bedenini nasıl yakmazsın.
Biz uyuyana kadar gerçeklerle yanmıyor muyuz?
Ben bugüne inanamayarak saatlerce yanacağım.
Ben bugüne konduramayarak saatlerce o güne gideceğim.
Çünkü benim bedenim o gece de.. tam orada kaldı.