Unuttuk

Yalnız değildik hiç birimiz.
Sadece yalnız kaldığımızı sandık.
İki elimiz vardı, biz ikisini bir sandık.
Ayaklarımız gitmeleri değil, gelmeleri tercih etti hep.
Korktuk!
Yalnızlık kelimesinin yalnızlığından bile korktuk.
Unuttuk ki; en büyük şeyi unuttuk.
Şah damarımızdan bize daha yakın olanı unuttuk.
Yalnız değildik.
Yalnızız sandık.
Bizi yaradan yalnız bırakmazdı bizi biliyorduk.
Unuttuk.