UZAKLAŞIYOR GÖZBEBEKLERİMDEN GÖZLERİN

O yalancı samyelleri esmez oldu kentime.
Sağ, sağanak yağmurların,
Ölü bedenleri yıkadığı mevsimlerdeyiz şimdilerde.
Bir başka dökülüyor yaprakları koca çınarların.
Yine kaldırım tozu yuttu şu ayaklarım.
Kitaplardan alıntı birkaç cümle kemiriyor beynimi.
Ve pervasız birer boynu bükük gül kalmış masamda.
Ellerim, ellerinin çizgilerinde kaybolmuş.
Kerpiç duvarların arasına saklanmış nice hatıralar var.
Ruhunu teslim almış, kefen bezi.
Her bir nesnenin gidiş yeri.
Ah şu sonsuzluğun gölgesi!
Onca matemi bir araya toplayan kader.
Bizler nerelerden öğrenmiştik böyle dirayetli olmayı?
Hangi uçurumlardan sürüklenmiştik böyle aniden.
Çoğalan sancılara mehlem olmayan,
Kapı artlarında şifa bekler yüreğim.
Uzaklaşıyor…
Uzaklaşıyor anne göz bebeklerimden gözlerin.