VARLIĞIN DUA GİBİ

Her sabah kalktığımda aklımdasın,
Bir dua gibi başlar günüm seninle.
Varlığın huzur verir,
Yokluğun düşündüğümde bile
Boğazıma düğüm olur hasretin.

Seninle konuşmadan bile,
İçim rahatlar, huzur bulur.
Çünkü senin sevgin içime işlenmiş,
Sen yoksan bir şeyler eksik,
Bir yanım hep yarım kalır gibi.

Anılar geçer gözümün önünden,
Beraber güldüğümüz, sustuğumuz.
Her biri kalbimde nakış nakış,
Ve her biri bana şunu der:
“Sakın bırakma bu sevgiyi.”

Hayatta sahip olduğum en büyük şans,
Senin gibi bir ablam olması.
Kan değil belki ama
Canımdan da öte bir bağ bu,
Anne yarısı gibi sarar beni.

Ve ben seni her düşündüğümde,
Şükrederim yeniden Rabbime.
Birini sevmek değil bu,
Sadece sevilmek de değil,
Bu; tam anlamıyla “varlığına dua etmek”tir.