Vazgeçtim yaşamaktan değil,
Çocukların ekmeğe uzanan ellerinde saklı
O masum sevdamdan...
Ki ben onu, İdlib tozunda buldum;
Yetim Yusuf'un gözlerinde,
Seher'in nikap ardındaki tebessümünde.
Vazgeçtim hayallerimden değil,
Sonu mezarlığa çıkan o garaz yollarından!
Ki kralların masasında kurdular tuzağı:
"Ölün!" dediler, "Ölün ki petrolümüz çoğalsın!"
Ve minik Ayşe, fosforla yandı...
Vazgeçtim umuda ektiğim tohumlardan değil,
İhaneti kefen bilmiş bedenlerden.
Vazgeçtim soğuk kaldırımların ıssızlığından değil,
Batının boyalı gülüşlerinden!
Ki CNN muhabiri sordu:
"Nasıl hissettiniz?"diye,
Kamerayı kapatınca
Çöpe attığı mikrofonda
Benim gözyaşlarım vardı...