VUSLAT ÇİÇEĞİM

Namlunun ucunda bu gece sevdamız
Biliyorum o tetiği çekip gideceksin
Kalbimi o uçurumdan aşağıya kendi ellerinle iteceksin
Sessiz çığlıklarla haykırıyor yüreğim korkuyorum o tetiğe dokunup kalbimin tam ortasından vuracaksın diye
Yüreğimin sesi her taraf hüzün kokuyor ayrılık çiçeği gülüyor vuslat çiçeği boynu bükük ağlıyor bu gece ayrılacaksın diyor
Nasıl düşeceğini değil nasıl kalkacağını düşün Çünkü..
Bu gece senin gökyüzün karalara bürünecek
Gönlün seni zifiri karanlığa mahkum edip zindanlara atacak
Yüreğin yanacak karadumanlar yükselecek gönül evinden
Ayrılık şarkıları silinmeyecek kulaklarında
Hayali hiç gitmeyecek gözlerinden
Korkuyorum lanet olası bu gece sevdamızı sürgün edecek bilmedigim uzak diyarlara
Aşk bu gece bizi imtihan edecek
Savuracak iki dağ arasında geçit vermeyen vadilere
Umarsızlık yapıştı yakamıza
Ayrılık mengenesine sıkıştı yüreğim ağlatıyor vuslat çiçeğimi
Sus pus oldu dilim ağzımı bıçak açmıyor susarak kaybediyorum seni bu gece
Çünkü...
Manasını yitirdi kelimelerim
Boğazıma dizildi hıçkırıklarım
Susuyorum
Sustukça ölüyorum
Zalim bir aşkın ateşini yudum yudum içiyorum
Tadına baktığım son aşkın zehrin olacak bu gece
Son kez antlar bozulacak son kez o büyük yeminler mazide kalacak
Bu gece gözyaşlarımız bize eşlik edecek ve herkes kendi yoluna gidecek
Yetim kalmış bir çocuk gibi boynu bükmüş ağlıyor son nefesini veriyor ölüyor yaşatamıyorum vuslat çiçeğimi.