VUSLAT

Vuslat..
Vuslata özlem var kalbimizde.
Özlem dökülüyor gözlerimizden.
Nedir hasretle beklediğimiz o şeyler.
Neden bu kadar kavurur yüreğimizi ,
Nasıl uzaklaştırır bizi insanlardan.
Kapalı bir kutuya döneriz aniden...
Ne zaman uzaklara dalsam bir yıldız gibi kayar duygularım.
Ne zaman güzel hayaller kursam , imkansız der gibi eser rüzgar .
Ne zaman bir papatya koparsam hemen savrulur yaprakları.
Ben vuslatımı zamanî insanları gibi günahsız , zavallı papatyalarda aramam. Koparmam onları.
Bir anlık kurra için sonlandırmam hayatlarını.
Gerçi benim vuslatım papatya kurralarında , ağzında sakızla el falı bakan kadında çıkmaz .
Vuslatım büyük.
İnsan olamayacak kadar sonsuz.
Zamana sığdıramayacak kadar dünya üssü.
Hayır !
Yine bu asra , çirkef insanlarına , modern çağa , şehrin ortasında ki yüksek gökdelenlere , gecekonduda yaşayan altı çocuklu aileye , sokakta dilenen yalın ayaklı çocuğa , televizyonun gerçek hayattan uzaklığına ,
dünyanın tüm bunlar olurken hâlâ nasıl dönebildiğine dem vurup şikayet etmeyeceğim.
Vuslatı anlatacağım bu gece.
Vuslat diye sesleneceğim başka bir şehirden gördüğüm bu yıldıza.
Yarın sabah ki trenime vuslata gidiyor gibi bineceğim.
Kim bilir , belki bir kaç ray kadar yakın , yine bir tren kadar uzaktır bana.
Vuslat dedim adına.
Adı sanı değişir bazen duyguların.
Gözyaşıda öyle değil mi ?
Bazen kavrulan yüreğinden akarken , bazen de beklenmedik bir sürprizle mutluluk kapısını aralar.
Neden ağlıyorsun denilince hiç gocunmadan mutluluktan dersin. Yadırgamaz insanlar...
Gözyaşı gibi işte duygularım.
Gözden akması değişmez bir durumken , önüne eklediğimiz bir isim değiştiriverir devam eden döngüyü .
Öyle işte.
Bu gece vuslat dedim adına.
Bahsetmeyeceğim diye arada geçiştirdiğim çağa birkez daha özlem duydum bugün.
Ağladığımı soranlara vuslat dedim.
Kimse yadırgamadı beni.
Çünkü adı değişir bazı acıların.
Bazen kabuk değiştirir kalbinde yer edinen yaran.
Vuslat dedim adına.
Vuslat diye sesleneceğim başka bir şehirden gördüğüm bu yıldıza.
Vuslata gider gibi bineceğim yarın sabah ki trene.
Kim bilir , belki bir kaç ray kadar yakın , yine bir tren kadar uzaktır bana.
Vuslat dedim adına.
Bu gece vuslat adına aktı gözyaşlarım.
Vuslatı aradım , vuslata ağladım bugün.
Kim bilir , belki bir kaç ray kadar yakın , yine bir tren kadar uzaktır bana.
Vuslat dedim adına....

24/08/2018