Tenini o kadar çok özledim ki.
İçine attığım kokunu, ah benim aklımı döndüren o kokunu.
Nasıl özledim seni?
Bir bilsen bir bilsem.
Kendime sığdıramadığım seni, nasıl özledim.
Sanki yanıyor içim.
Paramparçalara ayrılmış kalbim, toparlayamıyorum benliğimi.
Paramparça olan o parçalarımı toplamaya kalktığım da bir diğer ucu hiç acımadan beni vuruyor ve yere düşüyorum.
Ben o içime attığım sabrımı, tenini özlememle çekiyorum.
Öyle çok acıyor ki içim, özleminle soluyorum her acımı.
O kadar özledim ki, yüzünü unutmuşum içimdeki sevgilim.
Dudaklarının tadını, gözlerinin içindeki bebeği unutmuşum içimdeki sevgilim.
Duvarlarına sığındığım duvarlar, yabancı.
Kokunu duyduğum kokun, yabancı.
Anılarım bana yabancı.
Bedenim ise sana yabancı.