Neydi bizi birbirimize
Bu kadar yaklaştırıp
Bir türlü kavuşturmayan?
Aynı gökyüzüne bakıp
Farklı yıldızlardan dilek tutmamız mı,
Yoksa susmayı
Sevmeden daha çok öğrenmemiz mi?
Ellerimiz mesafeyi tanıyordu,
Kalplerimiz cesareti…
Ama arada bir şey vardı,
Adını koyamadığımız,
Yaklaştıkça büyüyen
O görünmez duvar.
Zaman mıydı aramıza giren,
Yoksa korkularımız mı
Bizden önce davranan?
Belki de en çok,
Birbirimizi üzmemek için
Kendimizden vazgeçtik.
Yakındık, Nefes kadar, Bakış kadar…
Ama kavuşmak,
Her zaman yakın olana
Nasip olmuyormuş.
Neydi bizi yaklaştırıp
Kavuşturmayan?
Belki de cevap buydu:
Biz, Sevmeyi bildik
Ama kalmayı beceremedik.