Yalnız ölüm

İyi adamlar yalnızlıktan ölür,
Sessizlik kemirir içlerini,
Her kapı kapalı, her sokak boş,
Gözlerinde kaybolmuş bir dünya.

İyi kadınlar bakar gökyüzüne,
Kötü adamların balkonundan,
Yıldızlar altında gizli bir hüzün,
Kalplerinde eksik bir sevda yankısı.

Bir yanda yalnızlığın soğuk nefesi,
Diğer yanda arzuların gölgesi,
İyiyle kötü birbirine değmezken,
Hayat sürer sessiz bir adalet beklerken.

Ve geceler uzun,
Ama yıldızlar hep orada,
Bir umut gibi, sessiz ve uzak,
İyi adamın düşünde,
İyi kadının bakışında…