Elif'in yokluğu, sokakların sessizliğinde daha da belirginleşti. Her geçen gün, yalnızlık içinde kayboluyor, kendi gölgesiyle konuşuyordum. Geceleri, yıldızlar bile beni terk edilmiş bir dünyada yalnız bırakan şahitler gibi hissediyordum.
Aşkın acısı, umutsuzluğun karanlığında bir hayalet gibi dolaşıyordu. Sokaklar, bir zamanlar hayal kurduğumuz yerden, umutlu bir gelecek hayal ettiğimiz yerden çok uzaklara gitmiş gibi görünüyordu.