YALNIZLIK YOLCUSUYUM

Öyle seviyorum ki seni deniz gözlüm
Ruhunun karanlığına hapset beni bilirmisin
Çıkmak istemiyorum derinliklerinden çıkamıyorum
Müptelası olduğum hazine orada gizli
Uçurumların kenarlarında
Ömrü tehlikeli çiçeklerdik,sen ve ben
Aldırmadık sevdanın sarhoşluğuyla,
Içimizdeki aşk ateşiyle dayandık hep
Büyük bir rüzgâr kopardı bizi iste
En derinlerde yittik, bittik savrulduk
Şimdilerde derdi var bu yüreğin,derinden derin
Hafızadan silmek kadar kolay olsaydı
Yaşananlar yürekten silinmiyor derinden kazınmış yazılmış sanki
Unutmak sözcüğü anlamını yitiren
İçi boş bir sözcük olarak kalıyor sanki
Kalabalıklardan kaçar oldum halime düçar oldum
Rüzgâr ansızın kokunu getirir yüzüme çarpar, içimi yakar,
Hayalin ansızın karşımda beliriverir diye
Şiirlere, en zamansız uykulara,
Yalnızlığa kaçar oldum durumum bu iste
En kolay nerede bulabiliyorsam seni,
Yokluğunda oralarda buldum kendimi
Kendime bakarken ayna da
Küçümseyen gözyaşları dökülüyor gözlerimden
Derinimde bırakarak gitmek,
Bu alemden sana gelmek istiyorum
Bekle beni geleceğim sana
Belki yarın belki yarındanda yakın