Yalnızlıklar/ Hasan Ali Toptaş

• İnsana en yakın yalnızlıktır insan.
• Ama, yalnızlığın kelimeleri yoktur.
O, bütün kelimelerden oluşmuş bir kelimedir.
• ve o yazandır cümleleri,
kelimeler odur,
Her metnin arkasında sırdır o,
önünde gözdür.
•Ne
neyle
neyle örterse örtsün,
her şeyin bir göstereni vardır.
•ve çocuktum
ki,
görmek inanmanın en geniş kapısıydı.
•ve benim gözlerim gördüklerimden yaratılmıştı
o yıllarda,
ellerim dokunduklarımdan.
Dilimi sormayın,
konuşamadıklarımdandı
ve kanlı bir kitap gibi yatıyordu ağzımda.
•Yalnızlık alıp karşına kendini,
öteki kendinlerle konuşmaktır.
bakışmaktır, öteki kendinlerle;
dövüşmektir.
•Yalnızlık, sizin size yokuşunuzdur.
•bir yanın kurtulmuşken kendinden
ve bir yanın yeni haberler getiriyorken
dünden bugünden,
yalnızlık susturmaktır
kendi sesinle kendini.
•tenimiz ki,
ısı okur,
nem okur,
yön okur da
yazmaz bildiklerini.
Yazacaksa bir başka ten gerekir ona,
bir başka can.
•Babalar ki, yalnızlığın en uzun tarihidir
içlerinden gelip geçtiğimiz.
•Ben yalnızlığı sensizlik sanmıştım her keresinde.
•Her şey senin eteklerine süpürüyordu beni
içimden;
için ki, içimin aynasıydı
ve yalnızdık
ve yalnızlık biraz da aklın, törelerin ve geleneklerin
ve yasalarla alışkanlıkların
bizi kuşattığı yerdi.
•yürür ya da koşarken,
coşarken ya da
deli dolu yaşarken
ansızın ölümü istemektir yalnızlık;
kendimizin kendimize sağırlığıdır.
•ve romanları daha da çok büyük bir iştahla
okur, okurdum da,
hep sen kalırdın aklımda.
Sen kalırdın senden de büyük.
Anlardım ki, insan bir başkasındaki kendini okur;
ve okunanlar yalnızlıktır.
•ve biz durup dinlenmeden ölümlere ekleniriz,
kurtuluş yoktur.
Onlar ki, bir yanlarını bırakırken bize,
bir yanımızı götürmüşlerdir.
•Çocuklar büyüdükçe kirlenir zaten
kirlendikçe büyür;
başka ne denir?
•İnsanlardan oluşmuş acı bir dumandır
yalnızlık;
yamandır.
•Bütün şarkılar aynı makamda okunur
ayrı makamda dinlenirmiş
ve susmak da bir şarkıymış
bilmiyordum.