?YANAN ATEŞ

...
Velhasıl çözüm üretmeye çalıştıkça daha da içine girdiğim bu kara delik
Adını çoktan yazmıştı baş köşeye,
Çaresizliğimi kullanıyordu bir kukla gibi adeta elimden bir şey gelmemesi ne
Kadar da kötüydü bu kadar zayıf ve güçlü kalabilmek inanın kolay değildi
Bugünlere yarınlara ve öbür günlere ve dahasına yetecek umutların olması
Seni hem güçlü hem kırılgan yapıyordu oyuncak bebeği elinden alınmış bir kız
Çocuğu gibiyim bu aralar insanların sevdiklerini sadece izlemesi ayak bağlarının ve dizlerinin
aynı anda kilitlenmesi ve seni olduğun yere sabitlemesi
Eminim ki bir çoğumuz yaşadık fazlası ile bunu Peki kaçımız başarabildik
Sevmeyi kaçımız kaçmayı tercih ettik kaçımız bir elveda sahnesinin ortasında bulduk kendimizi bir “Hoşçakal” a sığdırdık bütün bir ömrümüzü canı yandıkça canı yanıyor insanın oysa oysa bir kibritti bütün yakan ateşi ama kül etti kahroldukça bütün alevi hayat bize unutmak şans tanıdı oysa koydu zamanı önümüze çekti kendini en görülemez köşeye
“Hayat bazen kabullenmemiz gereken bir sınav gibi ve hoşuna gideni önüne bırakır
hoşuna gitmeyeni arkanda bırakır”