Yaşamadan Ölmek mi?

Seni yaşamadan ölmek istemiyorum…
Çünkü hayat dediğin, nefesle değil
senin adını içimden geçirdiğim anlarla ölçülüyor.
Bir gülüşün var ya,
ömrün tartısını değiştiriyor.

Daha elini tutmadım belki,
ama içimde yıllardır sana ayrılmış bir yer var,
kimse bilmez, kimse dokunamaz.
Orada bir bahar büyüyor her sabah,
seninle açacak bir çiçek gibi.

Seni yaşamadan ölmek istemiyorum…
Çünkü sensizlik bir boşluk değil,
dünya kadar ağırlık.
Dudaklarıma değmemiş bir ismin,
bu kadar içime değmesi ne tuhaf.

Gözlerinde kaybolmayı öğrenmeden
bu yol bitmesin istiyorum.
Sesinde sığınak bulmadan
gece üzerime çökmesin.

Seni yaşamadan ölmek istemiyorum…
Çünkü senden önceki her şey eksik,
senden sonrası mümkün değil.
Ömür dediğin bir kere yazılıyor,
ben o satırlara seni mühürlemek istiyorum.