Kirli, kapağına kadar dolu geçmişler...
Sızı dolu yürek hareleri yanar...
Alev alevdir gökyüzü...
Yıldızlar sürekli kayar...
İnsanlar da...
Sakındığın küçük kutu dolusu hatıra...
Hatırlayınca maviliklere çalar nasılsa...
Sahi son kelimeler...
Son sözler...
Her son yeni biri zaman ve yeni bir insan demek değil mi ki?
Çok sevmekle harmanlanmış gözyaşları...
Çok umut etmekten tükenmiş arzular...
Çok beklemekten geçip gitmiş sonbahar...
Ya o son saatler...
Gitmek yada kalmak eylemi boşuna kürek...
Her iki tarafa da anılar eklenecek tek tek...
Bir koku,
Küçük bir anı,
Minnacık bir ses tonu...
Hatıraları susturacak bir eyalet yok dünyada!
Sıkıca sarıl şuan hayatında olanlara...
Unutma!
Bir gün, bu günün gibi anılacaklar...
Anılar diyarında...
Bahar renklerini çalsın hayatına...
Bir renge inanma...
Aslolan renklerin sonsuz tonları...
Hele bir harmanlansın yüreğin onlarla...
Gökkuşağına çalar ruhun en sonunda...
Hayatı yudumla...
Kavgalara,
Kargaşaya!
Karalamaya inat...
YAŞAMI yudumla kahve tadında.
@hayrisce.toys
16.11 /20/eyl/21