Yaşıyorum

Yaşayacaksam doya doya yaşamak istiyorum. Aldığım her nefesin hakkını vermek; dibi bilen bir çok insan gibi … Doya doya sevmek, doya doya sevilmek… Benim nefretim de merttir sevgim de ilgim de…Kendim gibilerle oturup kalkmak istedim belki biraz kibir barındırır bu cümlem ama neyse o insanları düşmanım da olsa severim. Hayat bir tiyatro rollerimiz elbet var. Ama duyguların rolü olmamalı… Duygularda kaçak dövüşenler çıkmasın yoluma . En çok onlar yakıyor canımı. Bir daha bu yolu yürüyeceksem eğer yüreği mert olan için yürümek gayem. Umuyorum bu acı gerektiği kadar büyütmüştür beni. Hep küçümsediğim duygunun esiri oldum. Doldum doldum kendi içime taştım. Yandım sönemedim , öldüm çürüyemedim. Gülmelerim bir daha güzelleşti sanki bu günlerde… Daha bi görülmeyen beni görmeye başladım. Duyulmayan yanımı duymaya başladım. Yine doğan güneşte, esen rüzgarda buldum kendimi. Rüzgarla sarıldım, geceyle ağlaştım. Yine doğdum ben, yine içten gülüşler ekleme gayretindeyim çehreme. Yol nereye götürüyorsa, kimden koparıyorsa, nerelerden uzaklaştırıp nereye yaklaştırıyorsa vardır bir bildiği diyebiliyorum bu günlerde. Ve bunun nasıl bir nimet olduğunun öyle farkındayım ki… Yaşıyorum be…