Yazın Bitimiyle Gittin

Bir serin rüzgâr dokundu saçlarıma,
O an anladım; yaz bitti… sen de gittin.
Güneşin içimde bıraktığı sıcaklık,
Bir anda silindi,
Ve ben üşümeyi öğrendim.

Ardında ne büyük sözler,
Ne de vedalar kaldı…
Sadece kırılgan bir sessizlik,
Ve kalbimin içinde
Kırık bir yaprak hışırtısı.

Her gün, biraz daha soluyor renkler,
Biraz daha erken kararıyor gökyüzü.
Ben hâlâ yazın kokusunu ararken,
Sensizliğin ince sızısı
İçimde usulca büyüyor.