YENİDEN TUTUNUŞ

Uzun zamandır yazmıyorum...
Yazmamaktan kastım mürekkep değil elbette , biz kalemle yatıp-kalkan insanlarız , ama çağın suskunluğunu , insanların vicdanlarını susturmak için çıkardıkları gürültüyü , gözlerine bir mil gibi çektikleri " gerçeklere körlük " maskesini dile getirmeyeli çok olmuş.
Çok olmuş egzoz borusundan çıkan siyah dumana bir şeyler ithaf etmeyeli ,
Çok olmuş geceleri elimde kalem uyuklamayalı ,
Çok olmuş kalem heybemden çıkmış ; dert ortağım olarak yanımdaki koltuğa kurulmuş...

Şimdi caddelerde yürüyen kalabalığa anlam katmalı , her gece üzerimizi toprak misali örten geceye şiirler okumalı , veryâsın etmeli şu çağa , köşeye çekmeli kendini , yaptıklarıyla , yapmadıklarıyla hesaplaşmalı...

Şimdi kulaklığımız sebebiyle duymadığımız yağmurun sesine kulak vermeliyim , parfüm kokularından unuttuğumuz toprak kokusuyla yıkamalıyım ciğerlerimi .
Şimdi yeniden tutunma vakti geleceğe , zamanın kaydını , kalbimin muhasebesini tutma vakti.
Şimdi geri dönme vakti güzel mevzîye ,
Yeniden tutunma vakti geleceğe...